Atrakcje półwyspu Mani

1Półwysep Mani stanowi część elementarną Peloponezu. Znajduje się na nim najdalej wysunięty na południe Grecji przylądek Matapan. Na półwyspie znajduje się wiele zabudowań kamiennych o wyglądzie wież zamkowych. Półwysep dzieli się na część wewnętrzną oraz zewnętrzną. Krajobraz panujący w części wewnętrznej jest raczej ubogi. Posiada za to interesującą i burzliwą historię. Niegdyś półwysep należał do Sparty, a od XII wieku zamieszkiwali te tereny Normanowie. Wówczas powstała tutaj obronna architektura mieszkalna.

Ludność budowała wieże mieszkalno ? obronne w wyniku częstych najazdów piratów, jak i miejscowych walk. Niektórzy lokalni mieszkańcy mogą się poszczycić rodowymi krwawymi walkami. Kiedy Grecja uzyskała niepodległość przestano budować tutaj wieże obronne jako domy. Wieże te możemy zobaczyć dziś. Tworzą one osady, do których należą między innymi Areopolis, Kotronas oraz Vathia. Na półwyspie oprócz tych wież znajdują się także zamki. Na półwyspie spotkać można również opustoszałe wioski rybackie.

W okolicy Diros znajduje się atrakcyjna jaskinia Diru, która stanowi znakomitą atrakcję turystyczną. W kompleksie jaskiń została stworzona trasa turystyczna, która ułatwia podziwianie stalaktytów, jak i stalagmitów. Większą część trasy w jaskiniach przepływa się łodzią wraz z przewodnikiem. Zewnętrzna część półwyspu posiada bogaty krajobraz o dużych walorach przyrodniczych. Nad tą części półwyspu góruje pasmo Tajgetu. Linia brzegowa półwyspu jest również bardzo urozmaicona. Dzikie wzgórza, skaliste wybrzeża oraz masa zamków przyciąga indywidualnych turystów.

Źródło zdjęć: 1

Starożytne miasta

1Cheroneja to starożytne greckie miasto położone pomiędzy rzeką Kefisos a górą Turion w Grecji. Znajduje się na skalnym urwisku. W IV wieku przed naszą erą miała tu miejsce historyczna bitwa, której zwycięzcą był Filip II Macedoński. Na miejscu bitwy został wzniesiony posąg, który przedstawia ogromnego lwa. Posąg ten wzniesiono ku czci poległych w bitwie. Kolejna zwycięska bitwa miała tu miejsce w I wieku przed naszą erą. Miasto to znane było z dużego akropolu, jak i z wytwarzania olejków zapachowych. Dziś na gruzach tego starożytnego miasta znajduje się wieś o nazwie Kaprene.

Dodona to kolejne starożytne greckie miasto. Usytuowane jest nieopodal góry Tomaros. Niegdyś był tu ośrodek kultu Zeusa oraz Diony. Znajdowała się tutaj słynna wyrocznia, która usytuowana była w świętym gaju dębowym Zeusa. Proroctwa głosili tutaj kapłani, którzy przyszłość odnajdywali w dźwiękach mis, jakie poruszał wiatr bądź z samego szumu wiatru.  W III wieku przed naszą erą miasto zniszczyli Etolczycy. Prace archeologiczne w tym miejscu odsłoniły ruiny starożytnego miasta, w skład którego wchodziły między innymi następujące obiekty: teatr, ruiny miejsca kultu wraz z propylejami, świątynie Zeusa oraz budynki sakralne.

Eleusis znajduje się na przedmieściach Aten. Jest to starożytne miasto, które do VII wieku przed naszą erą było niezależne. Był to ośrodek kultu Persefony oraz Demeter. Miasto stanowiło kryjówkę dla Demeter. Przebywała tutaj po porwaniu Persefony. Niegdyś organizowane były tutaj igrzyska ? Eleuzinia. Igrzyska organizowane były co cztery lata.

Źródło zdjęć: 1

Kraj greckich zakonników

Minolta DSCW Grecji istnieją miejsca poświęcone jedynie mnichom. Mnisi prawosławni zamieszkują Autonomiczną Republikę Góry Athos. Miejscem tym zarządzają mnisi. Granica do tego prawosławnego państewka strzeżona jest przez policję. W miejsce to możemy dostać się jedynie drogą morską, która również jest strzeżona.

Dla tych, którzy chcieliby się tam wybrać na dłuższy okres, nie ma dobrych wieści. Turyści mogą tam przebywać jedynie trzy dni. Jest jednak opcja o ubieganie się o przedłużenie pobytu na kolejne dni. Wymagane są również wizy pobytowe, które w sumie bardzo łatwo i szybko można uzyskać. Wybierając się do Athos należy pamiętać o skromnej odzieży, ponieważ podróże tu mają charakter pielgrzymkowy. Ważną informacją jest fakt, iż nie wolno posiadać żadnego sprzętu fotograficznego. Ciekawostką jest zakaz przebywania kobiet na terenie państewka. Zwierzęta hodowlane również są tylko płci męskiej.

Krótka charakterystyka mnichów sprowadza się do ich odosobnionego życia, które odbywa się niejako w surowych warunkach. Trudnią się oni głównie rolnictwem oraz hodowlą zwierząt. Ogólnie tutaj każdy sobie rzepkę skrobie. Architektura tego miejsca jest zróżnicowana. Z jednej strony są to rozbudowane rezydencje, a z drugiej zabudowania stanowią tylko skromne pustelnie.

Z założeniem klasztorów wiąże się legenda, która mówi, że twórcą pierwszego z nich był Konstantyn Wielki. Nie istnieją jednak żadne dowody potwierdzające na istnienie tu mnichów już w IV wieku. Zorganizowana grupa mnichów pojawiła się tu w IX wieku. Następnie powstała Wielka Ławra. Jej twórcą był Atanazy z Athosu. Wówczas znajdował się tu nieduży dom z celami, jak i oczywiście z kaplicą. Atanazy stworzył również zbiór zasad życia zakonników.

Obecnie życie monastyczne złożone jest ze struktury, na którą składają się jednostki o określonym statusie. Centralny zarząd sprawuje tu Święta Wspólnota, którą tworzy 20 klasztorów.

Źródło zdjęć: 1