Antyczne Delfy

1Starożytne miasto Delfy powstało w okresie epoki mykeńskiej. Nad miastem góruje pasmo górskie Parnasu. Obecnie jest to stanowisko archeologiczne. Swoją sławę Delfy zawdzięczają wyroczni. Było to miejsce kultu Apollina.

Głównym centrum tego miejsca była świątynia Apollina, która powstała pod koniec VII wieku przed naszą erą. Świątynia ta była wielokrotnie niszczona: najpierw przez pożar, a następnie przez trzęsienie ziemi i znów przez pożar. W IV wieku przed naszą erą miejsce to straciło na znaczeniu pielgrzymkowym poprzez wcześniejsze zniszczenia. Świątynia została odbudowana, ale nie powróciła do dawnej swojej świetności.

Świątynia Apollina była wykonana w stylu doryckim. Jako budulec posłużył porowaty wapień oraz biały marmur. W świątyni znajdował się niegdyś stożkowaty marmurowy blok, który wyznaczał środek ziemi. Stąd wybijało święte źródło. Wzdłuż świętej drogi znajdowały się skarbce oraz pomniki. Droga ta prowadziła do wielkiego teatru.

Najważniejsza jednak tutaj była wyrocznia, za pomocą której kapłani kierowali życiem wszystkich Greków. Znana była także poza granicami kraju. Przychodzono do niej po rady, a w zamian zostawiano bogate dary. W wyroczni zasiadała Pytia, której przepowiednie były dwuznaczne. Pytie były wybierane początkowo z arystokratycznych rodzin, a następnie ze zwykłych osób. Przyszłość przepowiadała w narkotycznych oparach. Nikt jej nigdy nie widział, ponieważ pytania do wyroczni trafiały za pośrednictwem kapłanów. Znaczenie wyroczni upadło po wojnach perskich, kiedy to przepowiednie okazały się mylne. Całość dopełniły trzęsienia ziemi.

Źródło zdjęć: 1