Klasztory wśród meteorów

1Meteory greckie to zabytek architektoniczny, ale i także historyczny. Niegdyś na szczytach piaskowych skał działały 24 klasztory. Obecnie nadal funkcjonuje sześć klasztorów.  Pozostałe zostały opuszczone z powodu braku konserwacji budynków, jak i erozji skał. Inną przyczyną były również nieporozumienia pomiędzy mnichami.

Wśród obecnie działających klasztorów istnieją dwa żeńskie oraz cztery męskie. Należą do nich: klasztor Świętego Mikołaja Odpoczywającego, klasztor Świętego Stefana, klasztor Świętej Trójcy, klasztor Przemienienia Pańskiego, czyli Wielki Meteor, klasztor Świętej Barbary oraz klasztor Warłama.

Niegdyś do klasztorów można było dostać się jedynie po linie, co stanowiło bezpieczeństwo dla mnichów. Obecnie istnieją tutaj pomosty oraz schody, które ulepszają komfort zwiedzenia Meteorów.

Podczas zwiedzania klasztorów należy pamiętać o odpowiedniej odzieży. Mężczyźni muszą mieć długie spodnie, a kobiety zakryte ramiona oraz spódnicę zakrywającą kolana.

Meteory stały się również scenerią do wielu filmów, jak ten o przygodach Jamesa Bonda, czy w filmie akcji pod tytułem ?Sky Riders?.

Podczas swojej świetności klasztorni mnisi posiadali bogactwa, jednak nie były one do zdobycia z powodu braku dróg na szczyty skał. Życie klasztorne w tym miejscu zaczęło się już w X wieku, lecz początkowo mnisi zajmowali okoliczne jaskinie oraz pustelnie.  Później ręcznie za pomocą liny wprowadzono na skalne szczyty materiały, gdzie powstały wspaniałe monastyry, które można zobaczyć dziś.

Źródło zdjęć: 1

Meteory greckie

1Meteory greckie to masyw skalny o wysokości dochodzących 540 metrów nad poziomem morza. Skały z piaskowca stały się tutaj miejscem do budowy prawosławnych klasztorów. Meteory znajdują się w północno ? zachodniej części Równiny Tesalskiej. Najbliżej położona jest miejscowość Kalampaka.

Monastyry wybudowane na skałach wymagały siły oraz metody budowania. Wszelkie materiały niezbędne do powstania na szczytach skalnych klasztorów wciągane były ręcznie za pomocą lin. Tak samo wejście na szczyt prowadziło po linie.

W dzisiejszych czasach część z tych monastyrów jest udostępniona turystom. W celu udogodnień turystycznych powstały tutaj schody oraz niezbędne pomosty.

Pierwsze społeczeństwa religijne powstały tutaj w X wieku. Początkowo mnisi zamieszkiwali pustelnie oraz jaskinie. Z miejscem związana jest legenda. Mianowicie święty Atamazy dostał się na szczyt skały na skrzydłach orła i postawił tam pierwszy klasztor. Miało to miejsce w pierwszej połowie XIV wieku podczas wojen Bizancjum z Serbią. Klasztory stanowiły miejsce nie do zdobycia.

Okres świetności monastyrów przypada na panowanie osmańskie w XVI wieku. Wówczas zgromadzono tu wiele skarbów, a mnisi czerpali ogromne zyski z posiadłości ziemskich znajdujących się w okolicznych regionach. W XVIII wieku skończyły się dobre czasy dla prawosławnych klasztorów. Nadszedł początek ich upadku. Przyczyną upadku kompleksu klasztornego były nie tylko kłótnie pomiędzy mnichami, ale i postępująca erozja skał. Zniszczeniu zaczęły ulegać także budynki klasztorne.

Źródło zdjęć: 1

Kraj greckich zakonników

Minolta DSCW Grecji istnieją miejsca poświęcone jedynie mnichom. Mnisi prawosławni zamieszkują Autonomiczną Republikę Góry Athos. Miejscem tym zarządzają mnisi. Granica do tego prawosławnego państewka strzeżona jest przez policję. W miejsce to możemy dostać się jedynie drogą morską, która również jest strzeżona.

Dla tych, którzy chcieliby się tam wybrać na dłuższy okres, nie ma dobrych wieści. Turyści mogą tam przebywać jedynie trzy dni. Jest jednak opcja o ubieganie się o przedłużenie pobytu na kolejne dni. Wymagane są również wizy pobytowe, które w sumie bardzo łatwo i szybko można uzyskać. Wybierając się do Athos należy pamiętać o skromnej odzieży, ponieważ podróże tu mają charakter pielgrzymkowy. Ważną informacją jest fakt, iż nie wolno posiadać żadnego sprzętu fotograficznego. Ciekawostką jest zakaz przebywania kobiet na terenie państewka. Zwierzęta hodowlane również są tylko płci męskiej.

Krótka charakterystyka mnichów sprowadza się do ich odosobnionego życia, które odbywa się niejako w surowych warunkach. Trudnią się oni głównie rolnictwem oraz hodowlą zwierząt. Ogólnie tutaj każdy sobie rzepkę skrobie. Architektura tego miejsca jest zróżnicowana. Z jednej strony są to rozbudowane rezydencje, a z drugiej zabudowania stanowią tylko skromne pustelnie.

Z założeniem klasztorów wiąże się legenda, która mówi, że twórcą pierwszego z nich był Konstantyn Wielki. Nie istnieją jednak żadne dowody potwierdzające na istnienie tu mnichów już w IV wieku. Zorganizowana grupa mnichów pojawiła się tu w IX wieku. Następnie powstała Wielka Ławra. Jej twórcą był Atanazy z Athosu. Wówczas znajdował się tu nieduży dom z celami, jak i oczywiście z kaplicą. Atanazy stworzył również zbiór zasad życia zakonników.

Obecnie życie monastyczne złożone jest ze struktury, na którą składają się jednostki o określonym statusie. Centralny zarząd sprawuje tu Święta Wspólnota, którą tworzy 20 klasztorów.

Źródło zdjęć: 1